Dag 7 - Vrijdag

De laatste dag... Wat is die week toch voorbij gevlogen!  Ongelooflijk hoe snel de tijd hier gaat!  Vandaag nog één laatste, supercoole activiteit op de planning: snowtuben.  Door de massa sneeuw die er de laatste weken gevallen is, werden de banden langs een échte sneeuwmuur naar boven getrokken.  Foto's nemen van de start (als de leerlingen dus in hun band zitten en proberen omhoog te glijden) is dit jaar echter niet gelukt.  Ik zou bijna tot aan mijn oksels in de sneeuw moeten gaan staan en dat leek me toch nét iets te koud! Hahaha!!  

  

Achter de baan van de snowtube konden we het "gewone leven" van een Oostenrijker anno 2019 aanschouwen.  Hij klom via een ladder van het kleine dak op zijn grote dak en stak de overhangende sneeuw los, zodat die binnenkort niet spontaan kon afbreken als daklawine.  Ook deze man stond op den duur tot aan zijn heupen in de sneeuw!  De moeite om te zien!

Na de laatste skiles werden door onze monitoren Rick, Jan en Guy de skidiploma's uitgedeeld.  Iedereen heeft de voorbije week kei hard zijn best gedaan om op zijn niveau beter te worden.  Topprestaties werden dus geleverd en daar kunnen wij alleen maar blij van worden :-)  

De laatste dag in Oostenrijk is bij ons ook beter gekend als de dag die behoorlijk chaotisch verloopt: spullen moeten worden bijeengezocht, valiezen moeten worden dichtgewrongen, handbagage moet worden verzameld, souvenirs moeten worden weggepropt, verloren voorwerpen moeten worden herkend...  Kortom, chaos verzekerd, zeker als alles van 54 leerlingen dan in een redelijk kleine ruimte moet worden verzameld.  De betere hordetechnieken moesten worden bovengehaald om nog door te kunnen.  Maar hé, ook dàt zijn we ondertussen al gewoon! 

Na nog een lichte maaltijd stonden de chauffeurs klaar om onze valiezen dan eindelijk in de bus en remorque te laden.  Meester Tijs nam enkele vrijwillige sterke leerlingen mee om zijn team aan te vullen en in een mum van tijd was ook deze klus geklaard.  Top!  We bedankten onze gastheer Manfred en zijn rechterhand (keuken- en poetshulp) Magda nog voor alle goede zorgen en rond 19.45 uur zegden we ons dorpje een laatste keer "Auf Wiedersehen".  Het is mooi, gezellig en onvergetelijk geweest!!